سفارش تبلیغ
صبا ویژن

شرکت خشکه و فولاد پایتخت

نظر

میلگرد آلیاژی -میلگرد یا آرماتور فولادی، سازه ای است که کاربرد وسیعی در ساختمانهای بتن آرمه دارد. این محصول طبق استانداردهای ساختمان سازی باید دارای استحکام، شکل پذیری و جوش پذیری مطلوب باشد. کربن از جمله مهمترین آلیاژهای محصولات فولادی است که تأثیر زیادی روی خواص میکانیکی میلگرد دارد.

میلگرد آلیاژی-همانگونه که ذکر گردید، جنس میلگردهای مورد استفاده در ساختمان سازی، فولادی میباشد. میلگرد فولادی معمولاً دارای میکرو ساختار دو فازی فریت و ماتنزیت می باشد. ترکیب شیمیایی شمش فولادی جهت تولید میلگرد. و پروسه تولید میلگرد بر چگونگی تشکیل این دو فاز و در نهایت خواص مکانیکی میلگرد. که شامل استحکام تسلیم، استحکام کششی، درصد ازدیاد طول، شکل پذیری و جوش پذیری است، موثر می باشند.

حضور عنصر کربن در ساختار فولاد

بطور کلی فولاد به دو دسته فولادهای ساده کربنیوفولادهای آلیاژی تقسیم بندی میشود. که این دسته بندی بر اساس ترکیبات شیمیایی آنها صورت میگیرد. آهن، کربن، منگنز، فسفر، گوگرد، نیکل و کروم عناصر اصلی فولاد را تشکیل میدهند.

در مورد فولادهای ساده کربنی همانطور که از نام آن مشخص است، میزان کربن. در آن نسبت به آلیاژهای دیگر بیشتر است و عنصر آصلی در ساختار فولاد به شمار می آید.

اما در فولادهای آلیاژی اینگونه نمی باشد.

هر دو گروه فولادهای ساده کربنیوفولادهای آلیاژی، کربن دارند اما میزان آنها در هر گروه متقاومت است.

در واقع این مقدار کربن و آلیاژهای استفاده شده در هر فولاد است که خواص آن را تعیین میکند. آهن و کربن آلیاژهای اصلی فولاد کربنی را تشکیل میدهند. البته مقدار کربن در قیاس با آهن بسیار کم است.

گرچه کربن عنصر ثابتی در تمامی محصولات فولادی است. اما مقدار کربن در فولاد ساده کربنی نسبت به آلیاژی بیشتر است.

در مورد فولاد ساده کربنی، این کربن است که خواص آن را تعیین می نماید. و تأثیر آلیاژهای دیگر هم چون نیکل، کروم یا مولیبدن در آن به این صورت قابل توجه نیست.

میزان کربن

بطور معمول میزان کربن در فولاد از چند صدم درصد تا 77 درصد می باشد. و هرچقدر میزان آلیاژ کربن به 77 درصد نزدیکتر باشد، فولاد سخت تر میگردد.

فولاد نرم تر و شکل پذیری آن آسان تر است. به هر حال عکس این قضیه نیز هم صادق است، هر چه قدر. میزان آلیاژ کربن به 77 درصد نزدیک تر باشد، فولاد سخت تر میشود.

آنچه که تا بحال وجود آن به اثبات رسیده است، تأثیر مستقیم کربن بر خواص مکانیکی فولاد. نظیر استحکام کششی و سختی آن است.

یعنی تأثیر کربن در خواص مکانیکی میلگرد به میزان کربن آن بستگی دارد و با افزایش میزان کربن. در فولاد، میزان سختی آن نیز افزایش می یابد. بطور معمول تا میزان کربن 25 درصد روند افزایشی سختی. و مقاومت فولاد شیب تند ولی از این میزان به بعد شیب کند تری دارد.

استحکام تسلیم و استحکام کششی

یکی از عوامل تأثیرگذار بر خواص مکانیکی میلگرد های فولادی میزان کربن می باشد. با افزایش میزان کربن احتمال تشکیل فاز مارتنزیت در ساختار فولاد افزایش می یابد.

این فاز سبب افزایش استحکام تسلیم و استحکام کششی میلگردهای فولادی می گردد.

سختی میلگرد

مقدار کربن بر سختی میلگرد های فولادی نیز مؤثر است. در واقع با افزایش میزان کربن و افزایش فاز ماتنزیت در میکروساختار میلگردهای فولادی، سختی میلگرد افزایش پیدا میکند.

درصد ازدیاد طول

افزودن کربن بر میلگردهای فولادی تأثیر منفی بر درصد ازدیاد طول آنها دارد. و دلیل آن به شکننده بودن فاز مارتنزیت تشکیل شده در ساختار میلگردهای فولادی بر میگردد.

داکتیلیته و شکل پذیری

میزان کربن تأثیر بسزایی در داکتیلیته و سطح شکست میلگردهای فولادی دارد. با افزایش درصد وزنی کربن در ترکیب شیمیایی میلگرد فولادی احتمال تشکیل فازهای ترد افزایش پیدا میکند.

بهمین دلیل میلگرد تولیدی تردتر _شکننده تر_ خواهد بود. سطح شکست فولادی با مقدار کربن کم و میلگرد با میزان کربن بالا مشاهد میگردد.

سطح شکست میلگرد با میزان کربن بالا صیقلی تر می باشد که این ناشی از شکست ناگهانی میلگرد است.

نسبت استحکام کششی به استحکام تسلیم

میلگردهای آجدار که برای تسلیح بتن مورد استفاده قرار میگیرند. بر اساس استاندارد ملی به شماره 3132. در آنواوع آج 340, آج 350, آج 400,آج 420, آج 500, آج 520 دارای. خواص مکانیکی خاصی میباشند.

بر این اساس A5 و A10 به ترتیب بیانگر درصد ازدیاد طول بعد از شکست با طول مبنای. 5 برابر قطر و با طول مبنای 10 برابر قطر بوده. و Agt درصد ازدیاد طول کل در بیشترین نیرو می باشد.

همچنین استاندارد 3132 لازم میداند که نسبت استحکام کششی به استحکام تسلیم بالایی، حداقل برابر 1.25 باشد. این نسبت جهت آزمودن کرنش سختی میلگردهای فولادی میباشد. با افزایش کربن در ترکیب شیمیایی میلگردهای فولادی. نسبت استحکام کششی به استحکام تسلیم و در نتیجه کرنش سختی افزایش پیدا میکند. که مقادیر بالای 1.25 بسیار قابل توجه می باشند.میلگرد آلیاژی

خوردگی میلگرد

از منظر خوردگی، میزان کربن تأثیر خاصی بر خاصیت خوردگی میلگرد. در محیط های آبی، اسیدی و یا گازهای داغ ندارد.

جوشپذیری میلگرد

یکی از مهمترین فاکتورهای مؤثر در میلگردهای ساختمانی جوشپذیری آنها میباشد. میلگردها به دو صورت جوشپذیر و جوش ناپذیر طبقه بندی میشوند. روش تولید میلگردهای جوش ناپذیر نورد گرم بدون عملیات نهایی میباشد. در این زمینه در زمان تولید میلگردهای آجدار، آج ها با استفاده از آخرین استند نورد. ایجاد میشوند، جایی که دو تا سه دستگاه نورد، نفوذ یکسانی بر روی میلگرد ایجاد میکنند.میلگرد آلیاژی

در تولید میلگردهای جوش پذیر 3 مرحله اجرایی از جمله نورد گرم. بعد از میکرو آلیاژ کردن، نورد گرم همراه با عملیات حرارتی. و نورد گرم همراه با شکل دهی سرد وجود دارد.

علاوه بر این جوش پذیری میلگردها به ترکیب شیمیایی فولادی. بستگی دارد، معمولاً میزان کربن فولادهای جوش پذیر کمتر از 0.24 درصد وزنی میباشد.

جوشکاری با میزان کربن بالا

زیرا زمانیکه فولادهای با میزان کربن بالا جوشکاری میشوند میزان بالایی از فاز مارتنزیت در محل جوشکاری تشکیل میگردد.

فاز مارتنزیت ساختار را ترد و شکننده میکند و در نهایت کیفیت جوش پایین آمده. و پس از سرد شدن مستعد شکستن خواهد بود.

بنابراین همانگونه که ملاحظه گردید افزایش میزان کربن باعث افزایش استحکام، سختی و قابلیت سخت شدن میشود. از طرفی دیگر کربن سبب افزایش شکنندگی _تردی_ میگردد. و قابلیت جوشپذیری را کاهش میدهد. زیرا افزایش کربن سبب افزایش تشکیل فاز مارتنزیت در ساختار فولاد میشود. این بدین معنی است که عنصر کربن میتواند هم اثر منفی و هم اثر مثبت. در فولادهای صنعتی و ساختمانی داشته باشد.میلگرد آلیاژی

اهمیت میزان کربن معادل در جوشکاری

میزان کربن معادل ، قابلیت تشکیل فاز مارتنزیت را در هنگام جوشکاری. و احتمال فروپاشی جوش را پس از سرد شدن نشان میدهد. زمانیکه میزان کربن معادل مابین 0.40 تا 0.60 میباشد. عملیات پیش گرمایش بر روی میلگرد الزامی است. و زمانیکه میزان کربن تعادلی بالای 0.60 است. علاوه بر اینکه عملیات پیش گرمایش ضروری است، پس از جوشکاری نیز میلگرد باید حرارت داده شود.

روش ترمکس در تولید میلگرد

امروزه روشهای جدید تولید میلگرد به صورت نورد گرم. در صنعت به کار گرفته میشود که از جمله میتوان به تکنولوژی ترمکس. که نخستین بار در آلمان توسعه یافت اشاره کرد. در این روش میتوان تولید میلگرد های با مقاومت بالا را با حفظ کامل شکل پذیری. و بدون نیاز به استفاده از شمش با کربن بالا انجام داد.

بعنوان نمونه در حال حاضر میلگرد A4 از نوع آج 520 در کشور. توسط کارخانه فولاد کویر و به روش ترمکس تولید میشود.

 

بطوریکه درصد افزایش طول آن در طولی برابر 5 برابر قطر، از حداقل لازم. برای میلگرد A3 نیز بیشتر بوده و در محدوده 18 الی 22 درصد میباشد. بدیهی است که چنین میلگردهایی با مقاومت بالا، از شکل پذیری کافی. نیز برخوردار بوده و استفاده از آنها حتی در سیستم های خمشی ویژه در مقابل زلزله امکان پذیر است.

میلگرد آلیاژی

میلگرد آلیاژی - steel bar-فولاد آلیاژی -spk-spkr-spknl-mo40-ck45-cmsk-www.foolad-paytakht.ir